Το CCBB-Rio παρουσιάζει την Έκθεση «Guilherme Vaz: ένα κλάσμα του άπειρου »

Τα χαρακτηριστικά δείχνουν 50 anos da produção de um artista multimeios, πειραματικός μουσικός, μαέστρος και στοχαστής. Μέλος της πρωτοπορίας των ετών 1970, Ο Guilherme Vaz είναι ένας από τους πρωτοπόρους της εννοιολογικής και ηχητικής τέχνης, υπεύθυνος για την εισαγωγή της συγκεκριμένης μουσικής στον βραζιλιάνικο κινηματογράφο

Ο Πολιτιστικό Κέντρο Banco do Brasil στο Ρίο ντε Τζανέιρο, CCBB-Ρίο παρουσιάζει στο κοινό, από την ημέρα 13 του Ιανουαρίου, η έκθεση «Guilherme Vaz: ένα κλάσμα του άπειρου », με 50 anos de produção desse artista multimeios, πειραματικός μουσικός, μουσικοδιδάσκαλος, στοχαστής και μέλος των πρωτοποριών των χρόνων 1970. Um dos pioneiros da arte conceitual e sonora, Guilherme é responsável pela introdução da música concreta no cinema brasileiro. A mostra conta com debates, reedição de trabalhos antigos, produção de novos trabalhos e edição de livro com ensaios inéditos, históricos e vasto conjunto de imagens e documentos.

Η είσοδος είναι ελεύθερη.

Η επιμέλεια του Franz Manata apresenta o caráter inovador da obra de Guilherme ao destacar sua produção no contexto das vanguardas da arte contemporânea e sua vivência no Brasil central, com os sertanistas e povos indígenas. Em sua primeira grande exposição serão mostradas 41 έργα που συλλογίζονται τα διαφορετικά στηρίγματα που χρησιμοποιεί ο καλλιτέχνης, πώς να εγκαταστήσω, ηχητικά αντικείμενα, οδηγίες, γραφικών, Παρτιτούρα, παραστάσεις και μέρος της μουσικής τους παραγωγής.Guilherme Vaz: ένα κλάσμα του άπειρου » αναδεικνύει τη σημασία του έργου αυτού του καλλιτέχνη στο πολιτιστικό πανόραμα και θα αφήσει πίσω του ένα σύνολο κειμένων, έγγραφα και εικόνες για τη μνήμη της τέχνης στη Βραζιλία.

Ανακοίνωση

μονοπάτι

Λάβετε νέα από Εκθέσεις και εκδηλώσεις γενικά στην ομάδα μας Whatsapp!
*Μόνο εμείς δημοσιεύουμε στην ομάδα, οπότε δεν υπάρχει spam! Μπορείτε να έρθετε ήρεμα.

Guilherme Vaz iniciou sua interlocução com a cena cultural do Rio de Janeiro no final da década de 1960, trabalhando com cineastas, músicos e artistas residentes na cidade. Realizou na época trilhas sonoras dos filmes Fome de amor (1968), de Nelson Pereira dos Santos – a primeira experiência de música concreta no cinema nacional, και O anjo nasceu (1969), dirigido por Júlio Bressane. Ambos premiados no Festival de Cinema de Brasília. Guilherme produziu trilhas para mais de 60 ταινίες, ον 30 ταινίες μεγάλου μήκους; ganhou nove prêmios e estabeleceu parcerias com importantes cineastas, como Júlio Bressane e Sérgio Bernardes. Σύμφωνα με την επιμελήτρια, seu trabalho para o cinema traduz o “espírito do Brasil profundo”. Franz Manata comenta ainda o processo da pesquisa e curadoria da mostra.

O exercício foi ficar invisível e respeitar o autor em seus percursos e desvios, pois estamos falando de um artista radical, tanto no plano estético, quanto ético. Alguém que recusou o caminho da institucionalização, o que lhe custou certa invisibilidade no plano da cultura. Um artista de invento, que expande a linguagem.

Ως músico e maestro, Vaz se envolveu com a música harmônica, a música concreta, experimental, ή τζαζ, aprofundando-se na pesquisa com a música popular e flertando com a MPB. Esteve envolvido na fundação e apresentações do Grupo de Compositores da Bahia, organizado por Ernst Wiedmer; σε 1967 funda com Vitor Assis Brasil o grupo Calmalma de Jazz Livre, que produzia Τζαζ de vanguarda com acento na experimentação e improvisação musical; e participou da gravação do disco e da turnê do álbum de Ney Matogrosso, Água do céu-pássaro, από 1975, que apresenta sonoridade experimental permeada por elementos da natureza. Participou também da então nascente cena carioca de τέχνη έννοια, articulada em torno das atividades do Museu de Arte Moderna do Rio de Janeiro, da criação da Unidade Experimental e de exposições históricas como o Salão da Bússola, realizado nesse museu, σε 1969, e a polêmica “Agnus Dei”, realizada na Petit Galerie, Ρίο ντε Τζανέιρο, σε 1970, além de participar das mostras internacionais: "Πληροφορίες", no MoMA, σε 1970, e da 8ª Bienal de Paris, σε 1973, ambas relevantes no contexto da arte conceitual.

Διαιρείται σε três salas que ocupam o segundo andar da instituição, η έκθεση παρουσιάζει ένα ταξίδι που αρθρώνεται με συμπληρωματικό τρόπο για να δείξει ένα κλάσμα του καλλιτεχνικού άπειρου του Guilherme.

στο πρώτο δωμάτιο, Η εμπειρία του Guilherme στο εσωτερικό της Βραζιλίας, όπου ανέπτυξε ανθρωπολογικό έργο, εικαστικές τέχνες και προϊστορική μουσική με τους αυτόχθονες πληθυσμούς της Νότιας Αμερικής Zoró-Panganjej, Gavião-Ikolem και Macaws. Το κοινό θα μπορεί να δει από κοντά α σύνολο ζωγραφικής realizado com o índio Carlos Bedurap Zoró, από τη φυλή Gavião-Ikolem, από τη Ροντόνια, το οποίο μετά από αίτημα του καλλιτέχνη αναπαρήγαγε, στα υφάσματα που παρέχει η Guilherme, ζωγραφίζει το σώμα σου. συν τη σειρά καίγοντας σόλο, αποτελείται από 16 fotografias feitas com uma câmera amadora em 1999, στην οποία παιδιά από τη φυλή Gavião-Ikolem στέκονται μπροστά σε ένα σωρό κάρβουνα από τη ζούγκλα, μέσα στο γραφείο της Sociedade Pró-Arte, em Ji-Paraná, Ροντόνια.

Θα παρουσιαστεί η αρμονική βιντεοκονσέρτα Μουσική στο Manaus (2004). Εκτελείται από τον Guilherme και υπό την αντιβασιλεία του, η Φιλαρμονική Ορχήστρα της Λευκορωσίας ενώνεται με τους ιθαγενείς της εθνικής ομάδας Gavião-Ikolem, όχι το Amazon Theatre. Η εγγραφή είναι μια συνεργασία με τον φίλο σας, σκηνοθέτης και ντοκιμαντέρ Sérgio Bernardes (1944-2007). Στο άλλο βίντεο, Ένα κλάσμα του άπειρου, διεξάγεται 2013 σε συνεργασία με το Mesa Institute, Ο Guilherme εγκαθιστά διάλογο με τον Κάρολο Δαρβίνο όταν κάνει remake, συμβολικά, το μονοπάτι που ακολούθησε ο Βρετανός φυσιοδίφης στην πόλη Niterói. Ένα ηχοθέατρο όπου οι μαράκες «ενεργοποιούν» τις δυνάμεις της φύσης.

Na sala B estarão a escultura inédita τοτέμ από μαράκες, που αποτελείται από εκατοντάδες μονάδες του γηγενούς οργάνου, που αντανακλά τη μάθηση με το ιθαγενές σύμπαν, και ανώνυμος κήπος, μια εγκατάσταση με τυλιγμένα βότσαλα που, σύμφωνα με τον καλλιτέχνη, είναι μια μεταφορά για το σύμπαν της τέχνης, στο οποίο η ιστορία του είναι σαν ένα απέραντο ποτάμι στο οποίο οι καλλιτέχνες είναι βότσαλα τοποθετημένα στην πορεία.

Το δεύτερο δωμάτιο mostra a produção de Guilherme como artista multimeios, πειραματικός μουσικός, μουσικοδιδάσκαλος, στοχαστής και μέλος των πρωτοποριών των χρόνων 1970. Aí poderão ser vistos sua pesquisa no campo da notação musical será apresentada (συμβατικές βαθμολογίες, γραφικοί φάροι, σημειώσεις ταινιών και παρτιτούρες ως απόδοση), η ηχητική εγκατάσταση Ακατέργαστος, που προκύπτει από την έρευνά του σχετικά με αυτό που όρισε ως «μουσική του σώματος» που ξεκίνησε στην 8η Μπιενάλ του Παρισιού, σε 1973, ακόμα με το όνομα του Cru. Στην πρώτη του έκδοση, το έργο πραγματοποιήθηκε ακουστικά όταν ο καλλιτέχνης έβγαζε ήχους απευθείας από την αρχιτεκτονική. Από την παρουσίαση της 7ης Μπιενάλε Mercosul στο 2007, ενσωματώνει μικρόφωνα και ενισχύει τον ήχο στο διάστημα. στην τρέχουσα έκδοση, ο καλλιτέχνης προσκαλεί το κοινό σε αυτή την εμπειρία. Tem também a ακουστική εγκατάσταση, composta por instruções de Guilherme Vaz, apresentadas ao público na “Information” – importante exposição de arte conceitual realizada no MoMA, σε 1970. Para o CCBB o artista convida o público a seguir por um corredor, onde se escutam suas instruções. Segundo o curador éuma estratégia para colocar ‘algo’ em evidência”.

A última sala destaca sua relação com a imagem em movimento através da parceria com o cineasta e documentarista Sérgio Bernardes, que traduz o Brasil profundo em sete filmes: Os guardiões da floresta (1990), Panthera Onca (1991), Cauê Porã (1999), Nós e não nós (2003), αμαζόνα (2006), Ατλαντικό δάσος (2007) και Tamboro (2009). Η έκθεση έχει α εικονογραφημένη χρονολογία, que aborda a vida e o percurso de Guilherme Vaz, com um vasto conjunto de documentos, έργα, vídeos e arquivos de áudio.

Ο ΚΑΛΛΙΤΈΧΝΗΣ

Ζει και εργάζεται στο Ρίο ντε Τζανέιρο. Πρωτοπόρος της ηχητικής τέχνης, αποφοίτησε από το Εθνικό Πανεπιστήμιο της Μπραζίλια, έχοντας ως καθηγητές τον Rogério Duprat, Pignatari, Δεν είναι Obino, Κλαούντιο Σαντόρο, Damiano Cozzela, Regis Duprat, Hugo Mund Junior, άλλοι (1962-1964); και στο Ομοσπονδιακό Πανεπιστήμιο της Bahia, όπου ήταν μαθητής του Walter Smetak και του Ernst Wiedmer (1964-1966). Ιδρύθηκε το, σε συνεργασία με τον Frederico Morais, Cildo Meireles και Luiz Alphonsus, την Πειραματική Μονάδα του Μουσείου Μοντέρνας Τέχνης στο Ρίο ντε Τζανέιρο (1968-1970). Πρόεδρος του Πολιτιστικού Ιδρύματος Τζι-Παράνα, σύνορα με τη Βολιβία, όπου ανέπτυξε ανθρωπολογικό έργο, εικαστικές τέχνες και προϊστορική μουσική με τους αυτόχθονες πληθυσμούς της Νότιας Αμερικής Zoró-Panganjej, Gavião-Ikolem και Macaws. Πολυμέσα και πειραματικός καλλιτέχνης, συγγραφέας ηχητικών έργων: Walk to anywhere, Ρίο Ιανέιρο (1970); Open your door as slow as you can, Ρίο Ιανέιρο (1970); καίγοντας σόλο, Νέα Υόρκη (1970); Ακατέργαστος, Παρίσι (1973); Δοκίμιο για το δώρο, μετά τον Marcel Mauss, Άσλο (2008). Έργα του έχουν συμπεριληφθεί σε σημαντικές ομαδικές εκθέσεις, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν: “Hélio Oiticica και η εποχή του”, Κέντρο Τέχνης Helio Oiticica, Ρίο Ιανέιρο (2006); VIII Μπιενάλε Παρισιού, Museé d’Art Moderne de la Ville de Paris (1973); “Agnus Dei”, μικρή στοά, Ρίο Ιανέιρο (1970); "Πληροφορίες", MoMA, Νέα Υόρκη (1970), μεταξύ άλλων.

Επεξεργάστηκε πολλά έργα σε CD με την ετικέτα OM Records: ο άνεμος χωρίς αφέντη (2007), συμφωνία του αέρα (2007), η παρθένα (2006), άγνωστοι θεοί (2006), άγγελος πάνω από το πράσινο (2006); Η καταιγίδα, Η τέχνη, άνθρωποι του αέρα, Der Heiligue Spruch (2005); A noite original – The Night of Creation [Die Windeuber der Meer am Anfgang der Welt] (2004); πυρική συμφωνία (2004); Ο άνθρωπος που τρέχει στη σαβάνα (2003), όλα κυκλοφορούν στο Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης στο Niterói (MAC). δημοσίευσε το Symphony of the Goian Waters (2001), ένα βιβλίο που συγκεντρώνει μερικές από τις πιο βαθιές ηχητικές συνδέσεις, αρχαϊκή και σημαντική του κεντρικού μέσου της Νότιας Αμερικής.

DEBATES

Guilherme Vaz e a arte contemporânea

Σύνοψη: Comenta aspectos de sua produção artística, destacando seu papel na introdução da arte conceitual e sonora no Brasil. Na mesma data também será lançado o livro “Guilherme Vaz: ένα κλάσμα του άπειρου ».

Εγγραφείτε για να λαμβάνετε Ειδήσεις Εκδηλώσεων
και το Σύμπαν των Τεχνών πρώτα!

ηχεία: Franz Manata, Marisa Florido Καίσαρα, Luiz Guilherme Vergara

Δεδομένα: 24/02/2016, στις 7:00 μ.μ.

Ο Guilherme Vaz και ο κινηματογράφος

Σύνοψη: Σχολιάστε πτυχές του μουσικού σας έργου, τονίζοντας τον ρόλο της στην εισαγωγή της συγκεκριμένης μουσικής στα soundtrack του βραζιλιάνικου κινηματογράφου.

ηχεία: Franz Manata, Júlio Bressane, Susan Reck Miranda

Δεδομένα: 09/03/2016, στις 7:00 μ.μ.

Guilherme Vaz και μουσική

Σύνοψη: Σχολιάστε την παραγωγή σας ως μαέστρος, η σχέση της με τις αισθητικές πτυχές της κλασικής μουσικής και η σχέση της με τη διαμόρφωση της βραζιλιάνικης πολιτιστικής ταυτότητας.

ηχεία: Franz Manata, J.-P. Caron

Δεδομένα: 23/03/2016, στις 7:00 μ.μ.

ΥΠΗΡΕΣΊΑ

«Guilherme Vaz: ένα κλάσμα του άπειρου »
Άνοιγμα για τους επισκέπτες: Τρίτη, 12 Ιανουάριος 2016, στις 7:00 μ.μ.
Υπαπαντής: 13 από τον Ιανουάριο έως 4 Απριλίου 2016
Από την Τετάρτη έως Δευτέρα, το 9 στις 9:00 μ.μ.
Δωρεάν είσοδος
Centro πολιτιστική Banco κάνετε Βραζιλία – CCBB Ρίο ντε Τζανέιρο
Πρώτος δρόμος του Μαρτίου, 66 -Centro

Πληροφορίες: (21) 3808-2020

www.bb.com.br/cultura/
www.twitter.com/ccbb_rj/
www.facebook.com/ccbb.rj

Αφήστε ένα σχόλιο

×