Πρώτα ίχνη σύγχρονης τέχνης-ιμπρεσιονισμού από Rosangela Vig

Μπορείτε επίσης να ακούσετε αυτό το άρθρο με τη δική του φωνή καλλιτέχνη Rosangela Vig:

Rosangela_Vig_Perfil_2
Rosângela Vig είναι ένας καλλιτέχνης και καθηγητής Ιστορία της τέχνης.

Τίποτα δεν μοιάζει τόσο πολύ σαν αυτό που λέμε έμπνευση και η χαρά με την οποία το παιδί απορροφά το σχήμα και το χρώμα. Τολμώ να πάει περαιτέρω: I επιβεβαιώνουν ότι η έμπνευση έχει τίποτα να κάνει με την κυκλοφοριακή συμφόρηση και ότι κάθε σκέψη sublime συνοδεύεται από ένα νευρικό ρίγος, περισσότερο ή λιγότερο έντονη, που απηχεί την παρεγκεφαλίδα. Ο άνθρωπος του ιδιοφυΐα έχει στερεά νεύρα, στα παιδιά είναι αδύναμη. Σε αυτό, το δικαίωμα κερδίσει μια σημαντική θέση; σε αυτό, η ευαισθησία καταλαμβάνει περισσότερα από σας να. (ΜΠΩΝΤΛΑΊΡ, 2007, σ. 19)

Η ευαισθησία που μας σχετικά με τον ενθουσιασμό του Μπωντλαίρ λέει, δική του καλλιτέχνη καρδιά, σε θέτοντας τα συναισθήματά σας. Αυτό είναι καμαρώνω σαν φύση έκανε εκδίδει των τους χρώματα και τις φόρμες, προκαλώντας ο τεχνίτης για αποπλάνηση. Βιάζονται, Παίρνει ενθουσιασμένος και χάνεται σε ό, τι βλέπετε, όπως ένα παιδί με αρπαγής να ανακαλύψουν τον κόσμο. Η εικόνα παρουσιάζει τον εαυτό διασχίζει τη λεπτή πεδίο της φαντασίας και γίνεται πραγματικά για τα χέρια σας, το ποιητικό δρόμο σας δείχνει ό, τι βλέπετε. Είναι από αυτές τις γραμμές που το Τέχνη συνομιλίες και ότι, από τη στιγμή που, έχει αποδειχθεί να είναι καρποφόρα.

Και αν ο καιρός έχει έτεκε καλούς καρπούς, ήταν στη νεωτερικότητα Τέχνη άνοιξε τις πόρτες του για το δημιουργικό πνεύμα. Το τέλος του 19ου αιώνα ήταν μάρτυρας σε πολλές από αυτές τις καινοτομίες και τις νέες δυνατότητες που είχαν επισημάνει και στη συνέχεια θα γίνει μέρος της αισθητικής που παρέμεινε μέχρι τα μέσα του 20ου αιώνα.

Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, ο κόσμος είδε την εμφάνιση της μεγάλης κλίμακας παραγωγής και μηχανημάτων 1. Η εφεύρεση του τον Kινηματογράφο, στο τέλος του 19ου αιώνα, Οι αδελφοί Lumiere, θα ήταν ότι θα μπορούσε να δει τις εικόνες σε κίνηση, γέννηση της έβδομης τέχνης 2, στον κινηματογράφο. Νέες τεχνολογίες επιτρέπουν ακόμη και αν η ανθρώπινη πετούν, στις αρχές του 20ου αιώνα. Και δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι η εφεύρεση της φωτογραφίας, από το Γάλλο Joseph Nicéphore Niépce (1765-1833), σε 1826, ήταν μεγάλη αξία για τη σύγχρονη ζωγραφική διευρύνει σε νόημα και σε Έντυπα. Ενώ στην πραγματικότητα θα ήταν το έργο της φωτογραφίας, η τέχνη μπορούσε να πλησιάσει τον κόσμο των ιδεών, αυτόνομα.

Λάβετε νέα από Εκθέσεις και εκδηλώσεις γενικά στην ομάδα μας Whatsapp!
*Μόνο εμείς δημοσιεύουμε στην ομάδα, οπότε δεν υπάρχει spam! Μπορείτε να έρθετε ήρεμα.

Ζωγραφική

Ό, τι φαίνεται υπέροχο τώρα και το φως είναι εκπληκτική. (ΜΟΝΈ στο HOLMES, 2001, σ. 100)

Στην αισθητική, Παρίσι ήταν ο τόπος γεννήσεως καινοτόμες τάσεις του 20ου αιώνα. Αλί, μια ομάδα καλλιτεχνών, στα τέλη της δεκαετίας 1860, πρόθυμοι για ρεαλισμό desvencilharem, έχουν έρθει μαζί για να μοιραστούν τις ιδέες. Μεταξύ των συμμετεχόντων από αυτές τις συναντήσεις, τόνισε τα ονόματα του Φρεντερίκ Μπαζίλ (1841-1870), Πωλ Σεζάν (1839-1906), Edgar Degas (1834-1917), Εντουάρ Μανέ (1832-1883), Κλοντ Μονέ 3 (1840-1926), Καμίλ Πισαρό (1830-1903), Ογκίστ Ρενουάρ (1841-1919), Ο Alfred Sisley (1839-1899) και ο ζωγράφος της Morisot (1841-1895) (ΣΑΛΠΙΓΚΤΉΣ, 2014, Σ. 276). Μέλος από τους, συγγραφείς, Οι κριτικοί και άλλους διανοούμενους της εποχής. Οι συναντήσεις της ομάδας αυτής, τριαντάφυλλο όχι μόνο λαχτάρα για τα έργα έξω από τις αίθουσες και επίσημη δείχνει, αλλά επίσης προέκυψε η βούληση να απελευθερωθούμε από την υποτροφία. Τα σενάρια πρέπει να είναι στην καθημερινή ζωή, που δείχνει την επιρροή του ρεαλισμού και νατουραλισμού, τα χρόνια 1840, από Γκυστάβ Κουρμπέ (1819-1877). Τα σενάρια πρέπει να αστικών, πήρε μια πρώτη ματιά, σε ορισμένους χρόνους της ημέρας, υπό την επίδραση της ηλιακής φωτεινότητας, μέσω κηλίδες, χωρίς την ανάμειξη των χρωμάτων, όπως και αν το φως ήταν συλλαμβάνονται σε σας χρόνο να διαποτίζουν την φύση, ανθρώπων και αντικειμένων. Το καλλιτέχνες ήταν έξω από τα εργαστήριά τους, των αγροτικών και αστικών σεναρίων, στο χώρο εργασίας σας. Της πρότασής σας επαναστατικές και φιλελεύθερες, άνθισε μια ενιαία εικαστικού ύφους που αποτιμάται το φυσικό φως, παρέχοντας το βλέμμα, η τελική εκτύπωση της αίσθησης φωτεινότητας.

Και φωτισμένο από φως φυσικό ότι Madame Monet βόλτες με το παιδί σας, ανάμεσα στα χαμόκλαδα (Σύκο.. 2). Και οι δύο προστατεύονται από τον ήλιο. Το αγόρι με ένα καπέλο, η μητέρα σου με την ομπρέλα, που απειλεί να πετάξει με το αεράκι. Η έντονη σαφήνεια αφήνει εμφανή ζεστασιά, εξασθενημένους ίσως, ο άνεμος που φαίνεται να ταρακουνήσει τη βλάστηση, το φόρεμα και τα μαλλιά από την πρώτη σύζυγό του Μονέ. Το φως έρχεται από πίσω από τον ορίζοντα και από τους χαρακτήρες της σκηνής, Προβολή των σκιών στο μπροστινό μέρος του τους. Η έλλειψη ευκρίνεια του περιγράμματος, ενισχύει την ιδέα της κίνησης και φωτός εκτύπωση σε οποιαδήποτε εικόνα. Η εντύπωση αυτή επιτείνεται από τη χρήση καθαρών χρωμάτων που μπορεί να περάσει απαρατήρητη, μια πρώτη ματιά, αλλά είναι αυτοί που παρέχουν το τελικό αποτέλεσμα της μίξης για τον παρατηρητή, Κύριος στόχος των Ιμπρεσιονιστών. Στο παιχνίδι της προοπτική, Οι πρωταγωνιστές φαίνεται να είναι σε ένα μικρό λόφο και ο παρατηρητής φαίνεται να βρείτε κάτω από τους.

Το ίδιο αποτέλεσμα προοπτική είναι επίσης ο Καθεδρικός Ναός του Ρουέν (Σύκο.. 4), του οποίου η αίσθηση του μεγαλείου αν τονίζει με τη θέση του παρατηρητή, κάτω από αυτό. Μονέ, ζωγράφισε ίδιας κατασκευής σε διάφορες χρονικές στιγμές της ημέρας, σε διάφορες χρονικές στιγμές του έτους, Τονίζοντας τις διαφορετικές επιπτώσεις που προώθησε η συχνότητα του φωτός.

Ένα αργά το απόγευμα είναι ο πρωταγωνιστής στο σχήμα 5. Τα σπίτια του Κοινοβουλίου είναι λίγο άναψε και σχεδόν τίποτα να δείτε τα στοιχεία σας, σκοτείνιασε ήδη, κάτω από τον ήλιο, ήδη βάλει πίσω από τον ψηλότερο πύργο. Η κατασκευή έρχεται σε αντίθεση με το γκρίζο ουρανό, που ακτινοβολεί τα πιο όμορφα χρώματα από μια αργά το απόγευμα. Μπορείτε να δείτε το τονικό εύρος από σκοτεινή σε αναπτήρα, βαφή την μπλε οθόνη, Πασχαλιά, Ρόζα, κόκκινος, πορτοκάλι, κίτρινο και λευκό. Τα χρώματα αντανακλούν τα ήρεμα νερά του ποταμού Τάμεση με τις ίδιες αποχρώσεις. Είναι δυνατόν να παρατηρήσετε κάθε εγκεφαλικό επεισόδιο και, Παρά το γεγονός ότι ένα αργά το απόγευμα, η οθόνη λάμπει στο φως.

Σε αντίθεση με τα άλλα ιμπρεσιονιστές, Edgar Degas προτίμησαν την εσωτερική περιβάλλοντα. Τα θέματα του ήταν κυρίως οι χορευτές, το δείχνει, η Όπερα και οι συναυλίες. Τα έργα του μπορεί να θεωρηθεί ως πράξη της μια στιγμή όταν οι άνθρωποι δεν συνειδητοποιούν είστε να φωτογραφηθεί. Αν και τα περιβάλλοντα είναι, πολλές φορές, οικότροφοι, τα έργα είναι γεμάτα φως, από κίνηση και ελαφρότητα. Στις συνθέσεις του, είναι το τεχνητό φως που φωτίζει και την προώθηση της επίδραση στο φορείς και πρόσωπα, στη στιγμή μια κίνηση ή μια έκφραση. Στην τάξη χορού σας (Σύκο.. 8), Είναι δυνατόν να παρατηρήσετε ότι το σχέδιο είναι πιο αποτιμώνται και οι λεπτομέρειες της σκηνής είναι πιο εμφανής. Τα φορέματα και πολύχρωμο φτερουγίσματα δεσμούς τους δεν είναι εντελώς περιγράφονται, Όταν το ύφασμα είναι διαφανές και είναι σε πλήρη κίνηση. Το φως που φωτίζει το δωμάτιο είναι μια χαρά, αλλά μην σκουρύνει το περιβάλλον. Μπορείτε να ακούσετε τους ήχους των βήματα στις σκάλες και στα πατώματα σκληρού ξύλου.

Η τελευταία έκθεση των Ιμπρεσιονιστών στο 1886, στη Γαλλία, Όταν η ομάδα έχει διασκορπιστεί και εγκαταλείφθηκε το στυλ. Δυο καλλιτέχνες, οι οποίοι αποτελούσαν μέρος του δείχνει, Ζορζ Σερά (1859-1891) και Πολ Signac (1863-1935) βαθαίνει έρευνα σχετικά με τις τεχνικές τους ιμπρεσιονιστές και το τροποποιημένο για την αντιπαράθεση των χρωμάτων. Άνθισαν έτσι τα ΠΟΥΑΝΤΙΛΙΣΜΟΣ, ως εξέλιξη του ιμπρεσιονισμού. Και το κίνημα εξακολουθεί να επηρεάζεται μέρος του έργου του Βαν Γκογκ, Παρόλο που ο καλλιτέχνης έχει περάσει από διάφορα στυλ, στη ζωγραφική σας και να θεωρηθεί post-ιμπρεσιονιστικά.

Γλυπτική

Η φευγαλέα εφέ φωτός και σκιάς, που προκαλείται από εγκεφαλικά επεισόδια με πυρήνες έντονη και η έλλειψη ευκρίνεια των εικόνων ήταν τα κύρια εμπορικά σήματα του ιμπρεσιονιστή Ζωγραφικής και εχρησίμευσε ως η έμπνευση για Auguste Rodin (1840-1917).

Ο γλύπτης θεωρήθηκε ρεαλιστική, Συμβολισμού και εξπρεσιονιστικές, αλλά το ύφος σας επίσης μεταπηδά από Ιμπρεσιονισμός. Ο καλλιτέχνης πίστευε ότι τις ατέλειες και η αίσθηση της τραχύτητας της γλυπτικής θα μπορούσε να δώσει την εντύπωση ότι η εικόνα θα φυτρώσουν ή αυξάνεται, από μια πέτρα. Επί πλέον, η φωτεινότητα στην ατελή επιφάνεια θα παρέχει ένα αίσθημα δυναμισμού, δύναμη και συναίσθημα. Ο γλύπτης, πολλές φορές, Αφήσει πολύ από το γλυπτό, ανάμεσα το τραχύ Ashlar, όπως και αν η εικόνα ήταν προσπαθεί να βγει ένα βράχο.

Το έργο “Ο άνθρωπος με τη σπασμένη μύτη” ήρθε να θεωρηθεί ατελής από τους κριτικούς της εποχής. Καθώς και οι ιμπρεσιονιστές της περιόδου, ο γλύπτης που επιδίωξε να αφήσει να πάει της πραγματικότητας. Κάτι τέτοιο είναι σαφές στο έργο γυναίκα με ένα παιδί (Σύκο.. 14), Αυτό φαίνεται να είναι στην κατάρτιση, βγαίνει από τα έγκατα ενός βράχου ακαθάριστο. Οι πρωταγωνιστές της σκηνής είναι στη μέση της πέτρας, και φαίνεται να παίζουν. Η επιφάνεια δεν είναι ομαλή, έχουν την τραχύτητα της πέτρας. Η επίδραση του φωτός στην εσοχές είναι ό, τι προάγει την εντύπωση δυναμισμού. Η τελική εικόνα αποτελείται από το βλέμμα του θεατή.

Το κύριο έργο του, Ο στοχαστής, αντιπροσωπεύει το Δάντη, μπροστά από τις πύλες της κόλασης. Αν και έχει γίνει το πρωτότυπο γλυπτό 1880, ο καλλιτέχνης έχει να κάνει περισσότερο 20 αντίγραφα. Επηρεασμένος από την αναγέννηση, ο γλύπτης που αναφέρεται στο εσωτερικό και την ψυχή, ο άνθρωπος που σκέφτεται, που αντανακλά, πηγαίνουν τόσο, Εκτός από τον φυσικό κόσμο. Κατασκευασμένο από χαλκό, το γλυπτό παρουσιάζει ποσοστό και λεπτομέρειες του ανθρώπινου σώματος. Μπορείτε να δείτε οστά, μύες, διαθέτει και κυκλοφορία, αλλά η επιφάνεια έχει προεξοχές, η οποία προϋποθέτει όχι μόνο την ιδέα των ακατέργαστων, ως την εντύπωση της κίνησης και της γλυπτικής με την πολύ πέτρα όπου αυτή αναδύεται.

Αποκομμένο από την πραγματικότητα, Ροντέν έφτασε αφήνοντας εμφανή σημάδια από τα δάχτυλά του, ανάμεσα στις εσοχές των γλυπτών του, προσπαθώντας να συλλάβει μόνο την ουσία, από τις εικόνες. Συχνά ο γλύπτης θα αφήσει πολύ του βράχου σε ακατέργαστη μορφή σας, μαζεύοντας μόνο ένα μέρος από τα αριθμητικά στοιχεία και χαρακτήρες, λαμβάνοντας το βλέμμα σε μια αναζήτηση για την πλήρη εικόνα. Για αυτός, η έλλειψη ολοκλήρωση θα μπορούσε να προωθήσει τη φαντασία.

ΤΕΛΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ

Τώρα δεν μπορώ να χαλαρώσω; τα χρώματα να ακολουθήσουν ως δρώσα, ακόμα και στο όνειρό μου. (ΜΟΝΈ στο HOLMES, 2001, σ. 145)

Ταξινομηθεί πολλές φορές, από τους κριτικούς, ως επαναστάτες, Οι ιμπρεσιονιστές τόλμησε να τροποποιήσει τις έννοιες της γλυπτικής ζωγραφικής και εικαστικών, αφήνοντας τις εκτυπώσεις, ό, τι έβλεπαν. Το φως άρχισε να αντιμετωπίζεται ως μέρος της εργασίας, επιπτώσεις για τους ανθρώπους και τα πράγματα.

Κατά την εφαρμογή στη λογοτεχνία, το ιμπρεσιονιστικό ύφος τόλμησε περιγράφουν τα μέλη της ψυχής, συναισθήματα και τις αισθητήριες εντυπώσεις, αποτίμηση τις ψυχολογικές πτυχές. Στη Γαλλία, Μαρσέλ Προυστ (1871-1922) δημοσιεύθηκαν μεταξύ 1913 και 1927, την εργασία σας σε αναζήτηση του χαμένου χρόνου. Στην Πορτογαλία, Florbela Espanca (1894-1930) έδειξε ακραία ευαισθησία, εκτίθενται τα βάσανα και τον ερωτισμό; έφερε τα κράτη επιφάνειας της ψυχής, συχνά νοσηρή, πλήρη στοιχεία του λόγου. Το δράμα των κειμένων τους, σχεδόν imagísticos, ήρθε για να ταξινομήσετε του πορτογάλου συγγραφέα με ένα μοναδικό στυλ, διήλθαν ιμπρεσιονιστικά ρεύματα, Συμβολιστές, Ρομαντικό, και μοντέρνα.

Δεν υπάρχει καμία αμφιβολία ότι οι νέες τεχνολογίες, συμπεριλαμβανομένων των φωτογραφιών, τελικά να τροποποιήσει τις έννοιες που μέχρι τότε είχε σχετικά με την Τέχνη. Για τους καλλιτέχνες, Αφέθηκε να εξερευνήσετε τους πόρους αυτούς και να μετατρέψει την τέχνη, σε τέχνη, περνώντας από τη φαντασία σας και ο ενθουσιασμός σας εν όψει ελευθερία πρόσφερε τόσο. Η έμπνευση αισθάνθηκε ελεύθερος να προεκτείνουν και καλλιτέχνης ξεπεράσει.

Η ψυχή μου, Όνειρα-το Lost.
Τα μάτια μου είναι τυφλοί να δουν!
Δεν είστε ακόμη και ο λόγος μου live,
Δεδομένου ότι είστε ήδη όλη μου τη ζωή!

Δεν βλέπω τίποτα τόσο τρελός…
Βήμα στον κόσμο αγάπη μου να διαβάσετε
Το μυστηριώδες βιβλίο της ύπαρξής σας
Η ίδια ιστορία τόσες φορές Διαβάστηκε!

Τα πάντα στον κόσμο είναι εύθραυστη, ό, τι περνάει…
Όταν λέω ότι όλη τη διασκέδαση
Ένα θεϊκό στόμα μιλάει σε μένα!

Και, να σε κοιτάζω, πω κομμάτια:
Αχ μπορεί να πετάξει κόσμους, πεθαίνουν αστέρια,
Είσαι σαν Θεός: αρχή και τέλος!
(SPANKS, 2007, σ. 17)

1 Η βιομηχανική επανάσταση έλαβε χώρα μεταξύ 1760 και 1840, με τις μηχανές ατμού. Η δεύτερη φάση, μεταξύ των 1860 και 1900, περιλαμβάνει νέες τεχνολογίες χρησιμοποιώντας κινητήρα και ηλεκτρικής ενέργειας; με τη χρήση καυσίμων και υλικών, μεταξύ των οποίων, ο χάλυβας. Λίγα μελετητές, του 20ου και του 21ου αιώνα είναι μαρτυρία για την τρίτη φάση της βιομηχανικής επανάστασης, οποία αποτελούν μέρος, Οι υπολογιστές, κυτταρική και γενετική μηχανική.

2 Τον όρο έβδομη τέχνη δόθηκε από ιταλική ταινία κριτικός Ricciotto Canudo (1877-1923), σε 1911, σε ένα μανιφέστο των επτά Τεχνών και αισθητική της έβδομης τέχνης. Για την πνευματική, τις τέχνες στην αρχιτεκτονική, Γλυπτική, Ζωγραφική, Μουσική, Χορός, Ποίηση και τον κινηματογράφο.

3 Ταινία του 1915 Μονέ ζωγραφικής τα υδρόβια φυτά:
www.YouTube.com/watch?v = Mt17zgixo78

Όπως? [αποκορύφωμα]Αφήστε ένα σχόλιο[/αποκορύφωμα]!

Αναφορές:

  1. ΜΠΩΝΤΛΑΊΡ, Κάρολος. Σχετικά με τη νεωτερικότητα. Σάο Πάολο: Εκδότης ειρήνη και γη, 2007.
  2. BAYER, Raymond. Ιστορία της αισθητικής. Λισαβόνα: Συντακτική Estampa, 1993. Μετάφραση από Ζοζέ Σαραμάγκου.
  3. ΣΊΛΒΕΡΣ, Ian; ZACZEK, Iain; WELTON, Jude; ΣΑΛΠΙΓΚΤΉΣ, Caroline; MACK, Lorrie. Εικονογραφημένη ιστορία της τέχνης. Σάο Πάολο: Publifolha, 2014.
  4. SPANKS, Florbela. Ανθολογία ποιημάτων για τη νεολαία. Σάο Πάολο: Editora Peirópolis, 2007. (Οργάνωση του Scarpetta Καντέρμπουρυ)
  5. ΦΑΡΔΊΝΙ, Στεφάνου. Όλα για την τέχνη. Ρίο Ιανέιρο: Εξάντας, 2011.
  6. GOMBRICH, Ε. H. Ιστορία της τέχνης. Ρίο Ιανέιρο: Editora Guanabara, 1988.
  7. ΧΆΟΥΖΕΡ, Άρνολντ. Κοινωνική ιστορία της τέχνης και της λογοτεχνίας. Σάο Πάολο: Fontes Μάρτινς, 2003.
  8. ΧΟΛΜΣ, Caroline. Μονέ στο Giverny το. Ηνωμένο Βασίλειο: Weidenfeld & Nicolson, 2001.
  9. POE, Edgar Allan. Η φιλοσοφία της σύνθεσης. Ρίο Ιανέιρο: 7 Στίχοι, 2008. Μετάφραση: LEA Viveiros de Castro.
  10. PROENÇA, Δωρεάν. Ανακαλύπτοντας την ιστορία της τέχνης. Σάο Πάολο: Routledge, 2005.
  11. VIG, Rosângela ΠΗΡΕΣ Araújo. ΤΈΧΝΗ ΩΣ ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗ ΣΕ ΑΝΑΚΟΊΝΩΣΗ ΩΣ ΤΈΧΝΗ. Επικοινωνία, Πολιτισμός και μέσα ενημέρωσης, Uniso, Sorocaba: 2010. Διαθέσιμο σε:
    comunicacaoecultura.uniso.br/prod_discente/2010/PDF/Rosangela_Vig.pdf

Τα αριθμητικά στοιχεία:

Σύκο.. 1 - Μπαζίλ και Camille, Μελέτη του πρωινού στο πεδίο, Κλοντ Μονέ, 1865. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Η Ailsa Mellon Bruce συλλογή.

Σύκο.. 2 - Γυναίκα με μια ομπρέλα, Madame Monet και ο γιος σας, Κλοντ Μονέ, 1875. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Συλλογή κ.. και κ.. Paul Mellon.

Σύκο.. 3 - Στον κήπο του καλλιτέχνη στο Vétheuil, Κλοντ Μονέ, 1880. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Η Ailsa Mellon Bruce συλλογή.

Σύκο.. 4 - Καθεδρικό ναό της Ρουέν, Δυτική πρόσοψη κάτω από το φως του ήλιου, Κλοντ Μονέ, 1894. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Τσέστερ Dale συλλογή.

Εγγραφείτε για να λαμβάνετε Ειδήσεις Εκδηλώσεων
και το Σύμπαν των Τεχνών πρώτα!

Σύκο.. 5 - Τα σπίτια του Κοινοβουλίου, Ηλιοβασίλεμα, Κλοντ Μονέ, 1903. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Τσέστερ Dale συλλογή.

Σύκο.. 6 - Αποτέλεσμα από da Palazzo, Βενετία, Κλοντ Μονέ, 1908. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Τσέστερ Dale συλλογή.

Σύκο.. 7 - Η ιαπωνική γέφυρα για πεζούς, Κλοντ Μονέ, 1899. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Βικτώρια Nebeker Coberly δώρο, στη μνήμη του γιου σου, John W. Mudd, και Walter H. και Leonore Annenberg.

Σύκο.. 8 - Κατηγορία Χορός, Edgar Degas, 1873. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Συλλογή Corcoran (William η. Clark συλλογή).

Σύκο.. 9 - Πριν από το μπαλέτο, Edgar Degas, 1890-1892. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Συλλογή Widener.

Σύκο.. 10 - Η αδελφή του καλλιτέχνη, EDMA, κάθεται σε ένα πάρκο, Της Morisot, 1864. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Η Ailsa Mellon Bruce συλλογή.

Σύκο.. 11 - Νέοι αγρότες αναπαύεται στα πεδία κοντά σε Pontoise, Καμίλ Πισαρό, 1882. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Συλλογή κ.. και κ.. Paul Mellon.

Σύκο.. 12 - Ο σιδηρόδρομος, Εντουάρ Μανέ, 1873. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Ο Οράτιος Havemeyer δώρο στη μνήμη της μητέρας σας, Louisine W. Havemeyer.

Σύκο.. 13 - Πρώτη χιονοθύελλα σε Veneux-Nadon, Ο Alfred Sisley, 1878. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Δωρεά στη μνήμη του παππού σας Lolo Σαρνόφ, Louis Koch.

Σύκο.. 14 - Γυναίκα με ένα παιδί, Ογκίστ Ροντέν, 1885. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Δώρο του κ.. John W. Simpson.

Σύκο.. 15 - Ο στοχαστής, Ογκίστ Ροντέν, μοντέλο 1880, χυτό 1901. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Δώρο του κ.. John W. Simpson.

Σύκο.. 16 - Το φιλί, Ογκίστ Ροντέν, μοντέλο 1880-1887, φυσητό μεταξύ 1896-1902. Εθνική Γκαλερί τέχνης, Ουάσιγκτον. Δώρο του κ.. John W. Simpson.

Μπορεί να σας αρέσουν επίσης:

[ένα_μισό]

ROSÂNGELA VIG
Sorocaba - Σάο Πάολο
Facebook Perfil | Facebook Fan Page | Δικτυακός τόπος
Αρθρογράφος στο Obras de Arte Site
E-mail: rosangelavig@Hotmail.com

[/ένα_μισό][ένα_ μισό_ τελευταίο]

[/ένα_ μισό_ τελευταίο]

13 σκέψεις για «Πρώτα ίχνη σύγχρονης τέχνης-ιμπρεσιονισμού από Rosangela Vig”

Αφήστε ένα σχόλιο

×